Soulfly – Totem

You are currently viewing Soulfly – Totem

Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 40:09
Εταιρεία: Nuclear Blast


Δεν νομίζω ότι υπάρχει νοήμων οργανισμός στον πλανήτη που να ασχολείται με οποιονδήποτε τρόπο με τη σκληρή μουσική και να μην ξέρει τον Max Cavalera από τη Βραζιλία, σύμβολο του underground, μουσικό, τραγουδιστή, κιθαρίστα και συνθέτη με τεράστια προσφορά εδώ και δεκαετίες. Μετά τη αποχώρησή του από τους SEPULTURA όπου και έγινε παγκοσμίως γνωστός δημιούργησε τους SOULFLY με τους οποίους από το 1998 έχει κυκλοφορήσει 11 άλμπουμ και τώρα κυκλοφορεί αισίως το νέο, 12ο με τίτλο «Totem».

Το ερώτημα είναι τι μπορεί να περιμένει κανείς από μία μπάντα με τόσους δίσκους στο ενεργητικό της..; Η αλήθεια είναι ότι με τους SOULFLY ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος. Στη διάρκεια της σχεδόν 25χρονης πορείας τους έχουν πειραματιστεί αρκετά και μας έχουν προσφέρει πάρα πολλά διαμαντάκια στο χώρο του ακραίου ήχου, πολλές φορές εμπλουτισμένα με παραδοσιακά στοιχεία βραζιλιάνικης μουσικής (στην οποία αρέσκεται ο Max), αλλά και μουσικές από τον υπόλοιπο χώρο του ακραίου, κυρίως Death Metal ήχου, πάντα όμως με βάση το groove και το ρυθμό που έχει τη δύναμη να σε πορώσει και να σε ξεσηκώσει, ειδικά αν είσαι από τους τυχερούς που τους παρακολουθούν ζωντανά στη σκηνή.

Έτσι λοιπόν και τώρα, τα πράγματα ακολουθούν θα λέγαμε τη γνωστή πετυχημένη συνταγή. Το «Totem» είναι ένας δίσκος άμεσος, με μικρά σε διάρκεια κομμάτια, εκτός από δύο εξαιρέσεις και προφανώς αποτελεί το επόμενο βήμα από το προηγούμενο άλμπουμ τους «Ritual» του 2018.

Ο δίσκος ξεκινάει με το «Superstition» που μπαίνει χωρίς προλόγους και σάλτσες, κατευθείαν -in your face- με τον Max να τα δίνει όλα και να ακούγεται όπως πριν από 20 και βάλε χρόνια. Στο «Scouring the Vile» που ακολουθεί, έναν βαρύ, σχεδόν Death Metal σύντομο τραγούδι (διαρκεί μόνο 2:52) έχει την πολύτιμη βοήθεια του Donald Tardy των OBITUARY στα φωνητικά, ο οποίος «σπρώχνει» όσο πρέπει την κατάσταση και δίνει ένα άλλο στίγμα πριν έρθει το «Filth Upon Filth» όπου, ενώ είναι σχετικά απλό και κλασικό, έχει ίσως από τα καλύτερα κιθαριστικά lead σημεία του δίσκου. Το «Rot In Pain» που ακολουθεί, για μένα είναι απλά ένα tribute στους MORBID ANGEL! Μακάρι οι τελευταίοι να υπήρχαν και να έπαιζαν κάπως έτσι σήμερα. Στο «The Damage Done» ισχύουν αυτά που είπα για το «Filth Upon Filth» συν το ότι έχει διάρκεια φυσιολογικής σύνθεσης (γύρω στα 4 λεπτά), οπότε προφανώς ακούγεται πιο ολοκληρωμένο. Στην συνέχεια, το ομώνυμο τραγούδι είναι αυτό που λέμε κλασικό SOULFLY, ατελείωτο groov-άρισμα, μία μίξη των SEP’s και SOULFLY, ότι πρέπει για τους κλασικούς οπαδούς που θέλουν να ξέρουν ότι η παράδοση σε ένα συγκρότημα και η αναφορά στις ρίζες του υπάρχει ζωντανή και δυνατή! Το «Ancestors» δεν μου έκανε κάποια εντύπωση, όπως και το «Ecstasy Of Gold», δύο συμπαθητικά τρίλεπτα κομμάτια με καλές στιγμές αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Όσον αφορά το «Xii» που έρχεται, θα χρησιμοποιήσω το σχόλιο του ίδιου το Max: «Μου αρέσει να είμαι δημιουργικός, είτε με διάφορα όργανα όπως το σαξόφωνο ή κάποιο παραδοσιακό όργανο είτε να πηγαίνω με το ρεύμα. Αυτό εδώ είναι βαθιά επηρεασμένο από τους THE CURE και SISTERS OF MERCY». Δεν κρατάει πολύ, περίπου δυόμιση λεπτά οπότε δεν αργεί και η ώρα για το «Spirit Animal» που είναι και το τελευταίο τραγούδι, το οποίο όμως διαρκεί εννιάμισι ολόκληρα λεπτά και είναι πολύ απλά ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ η μπάντα! Εδώ ο Max και η παρέα του περνάνε μέσα από το μίξερ όλες τις επιρροές που έχουν όσον αφορά τις μουσικές παραδόσεις των «ξεχασμένων» φυλών του Αμαζονίου κλπ, μέσα από το Heavy πρίσμα τους, σε συνδυασμό με τα πολύ καλά solos από τον Chris Ulsh (επίσης MAMMOTH GRINDER, POWER TRIP) ενώ το μελωδικό του τελείωμα στα τελευταία περίπου δυόμισι λεπτά με τα καθαρά φωνητικά του νεαρού Ritchie Cavalera, δίνουν στον δίσκο το τελείωμα που του αρμόζει.

Στην παραγωγή έχουν τον Arthur Rizk, παραγωγό και μουσικό, μπασίστα των ETERNAL CHAMPION ο οποίος έχει κάνει καταπληκτική δουλειά ενώ και ο έτερος υιός του Max,  Zyon Cavalera που βρίσκεται πίσω από το drum kit εδώ και δέκα πλέον χρόνια έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Στο μπάσο εξακολουθεί να βρίσκεται ο Mike Leon που μπήκε το 2015 και έτσι όλοι αυτοί μαζί δημιούργησαν μετά από 4 χρόνια τον δίσκο που όλοι οι οπαδοί της μπάντας θα ήθελαν να ακούσουν.

Δυνατός, βαρύς, με δεμένο ήχο και ποικιλία στη μουσική χωρίς να γίνεται βαρετός ή να ξεφεύγει, είναι σίγουρα ένα από τα highlights της χρονιάς στο χώρο του Thrash και όχι μόνο. Η μπάντα συνεχίζει να ωριμάζει και να προχωράει, προσφέρει καλό υλικό και γιορτάζει με τον καλύτερο τρόπο τα 25α της γενέθλια.

Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης:  Αντώνης Λιβάνιος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: SOULFLY – Επίσημη Σελίδα

Αφήστε μια απάντηση