Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 61.10
Εταιρεία: Columbia Records
«Patient Number 9» ή «Lucky Number 13» για τη σόλο καριέρα του τεράστιου Ozzy που δεν λέει να τελειώσει. Εξάλλου, στο δεύτερο τραγούδι του δίσκου ο Ozzy αναφωνεί «…but I never die cause I’ m immortal…» με τη χαρακτηριστική αν και αρκετά φτιαγμένη (ψηφιακά) φωνή του, όπως και εγένετο!
Μέσα στη πανδημία και εν μέσω σοβαρών προβλημάτων υγείας που εμάς θα μας είχαν καθηλώσει σε ένα κρεβάτι να περιμένουμε το μοιραίο, ο Ozzy συγκεντρώνει μια dream team της Metal και Rock μουσικής όπως οι Chad Smith (RED HOT CHILI PEPPERS), Rob Trujillo (METALLICA), Tony Iommi (BLACK SABBATH), Taylor Hawkins (FOO FIGHTERS), Eric Clapton, Mike McCready (PEARL JAM) και Zakk Wylde (BLACK LABEL SOCIETY) και επιστρέφει δισκογραφικά για ακόμη μια φορά. Τα 13 τραγούδια του δίσκου είναι προσαρμοσμένα στις τωρινές φωνητικές δυνατότητες του Ozzy, χωρίς πολλές εκπλήξεις και δυσκολίες για τον ίδιο. Δίνεται έμφαση στο παίξιμο των καλεσμένων αφού τα περισσότερα τραγούδια περιλαμβάνουν εξαιρετικά τεχνικά σόλο, κυρίως στις κιθάρες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι η αντίθεση των στίχων που, ενώ σε πολλά σημεία αναφέρονται στον θάνατο, ταυτόχρονα συνυπάρχει ένας διασκεδαστικός και εύθυμος ρυθμός στις συνθέσεις. Ίσως αυτός είναι ο τρόπος του Ozzy να γελάσει στα μούτρα του θανάτου. Χωρίς να περιλαμβάνει αριστουργήματα τουλάχιστον τα μισά τραγούδια είναι αρκετά πιασάρικα με catchy ρεφρέν που γρήγορα κολλάνε στο μυαλό σου. Τα άλλα μισά βέβαια είναι απλά καλά (έως αδιάφορα σε κανά δυο περιπτώσεις) και μοιάζουν να μπήκαν με σκοπό να χωρέσουν όλοι οι καλεσμένοι. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει το «One of Those Days» (με Eric Clapton) που θυμίζει τις καλές μέρες του καλλιτέχνη, το «Immortal» (Mike McCready) για το κολλητικό του ρεφρέν, το αγαπημένο μου «Mr Darkness» που απογειώνεται από τον Zakk Wylde τόσο στο δυναμικό ρεφρέν όσο και στο low tempo κουπλέ του. Από την άλλη το «Darkside Blues» μοιάζει παράταιρο (αν και το πονηρό γέλιο του Ozzy στα τελευταία δευτερόλεπτα είναι ένα εξαιρετικό κλείσιμο για το άλμπουμ) και θα μπορούσε είτε να παραλειφθεί είτε να γίνει κανονικό τραγούδι για να αναδειχθεί (είναι μόλις 1:48 λεπτά). Στην ίδια κατηγορία ανήκει το ανέμπνευστο «Dead and Gone».
Ό,τι και να λέμε πάντως, ο Ozzy για μια ακόμα φορά δήλωσε ΠΑΡΩΝ, κυκλοφόρησε άλλον ένα δίσκο (ίσως θέλοντας να φτάσει τον μαγικό αριθμό 13) και το έκανε με σεβασμό στην κληρονομιά του. Δε νομίζω ότι έχει κανείς την απαίτηση από τον Ozzy να γράψει ιστορία με την συγκεκριμένη κυκλοφορία, την στιγμή που κουβαλάει καμιά τριανταριά ακόμη άλμπουμ ικανά να γεμίσουν 2 καριέρες..!
Βαθμολογία: 7,5 / 10
Συντάκτης: Κώστας Μπουντούκος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: OZZY OSBOURNE – Επίσημη σελίδα
