Χρονολογία: 2022
Συνολική Διάρκεια: 46.03
Εταιρεία: Peaceville Records
Μπορεί κάποιος να πει αρκετά αρνητικά για τους SIGH, να κοροϊδέψει, να χλευάσει (κλασσική συμπεριφορά της φυλής μας), αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μην παραδεχτεί ότι πάντα ήταν ποικιλόμορφοι όσον αφορά τα ηχοτόπιά τους και πάντα κοιτούσαν να εξελίξουν τον ήχο τους και να προχωρήσουν μπροστά. Η δωδέκατη ολοκληρωμένη δουλειά του πνευματικού τέκνου του Miari Kawashima, βρίσκει τους Ιάπωνες με αρκετό κέφι και διάθεση για επαναπροσδιορισμό, αλλά και μια τάση επιστροφής πίσω στο ξεκίνημά τους.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι SIGH ανέκαθεν υπηρετούσαν το Black Metal και την σκοτοδίνη του, γι’ αυτό και το εναρκτήριο ριφ -σήμα κατατεθέν των Μεγίστων Ελβετών του «Kuroi Kage» μάς βάζει στο κλίμα και τον φόβο που προκαλεί η έλλειψη του φωτός και το απροσδόκητο της έλλειψης γνώσης. Το μόνο σίγουρο με τους SIGH είναι το γεγονός ότι δεν ξέρεις τι σε περιμένει στην επόμενη γωνία, τι θα ξεπεταχτεί μπροστά σου, πιάνεσαι απροετοίμαστος. Όπως, για παράδειγμα, το «Shoujahitsumetsu» όπου κάνουν την εμφάνισή τους οι CRADLE OF FILTH, συνοδευόμενοι από μελωδικές κιθάρες και τα πραγματικά οργισμένα φωνητικά του Mirai, θα μπορούσα να το τοποθετήσω άνετα στο ντεμπούτο τους «Scorn Defeat» του 1993 στην Deathlike Silence Productions, μιλώντας σημειολογικά. Ή το σπινταριστό, Heavy Metalικό «Shikabane», όπου πετάγονται στη μέση τα bongos για να δώσουν μια άλλη αίσθηση. Το «Satsui-Geshi No Ato», όπου η ρυθμική θεατρική εκφορά του λόγου συγκρούεται με το λυρικό τραγούδι, με τις Maidenικές κιθάρες να οδηγούν σε ένα μυστηριακό μονοπάτι trip hop. Το «Fuyu Ga Kuru», που θα μπορούσε άνετα να αποτελεί μέρος soundtrack ταινίας του Ταραντίνο, σίγουρα του Miyazaki. Ακόμη και το «Mayonaka No Kaii», με το εντελώς folkίζον progressive όργιο που συντελείται μετά το μέσον του.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να βαρεθείς ακούγοντας τους SIGH, σε αυτό θα έλεγα ότι μοιάζουν με τους συμπατριώτες τους, τους BORIS. Εδώ, φυσικά, αναφερόμαστε σε avant garde Black Metal με τον Kawashima να αποτελεί, μαζί με τον Sverd και τους SOLEFALD τους ακρογωνιαίους λίθους – εκφραστές του ιδιώματος. Το «Shiki» είναι ένα σχεδόν τέλειο μίγμα όλων των μεταλλικών και προοδευτικών επιρροών του σχήματος χωρίς όμως η πλάστιγγα να γέρνει υπέρ κάποιου στοιχείου. Η δε ενέργειά του είναι τέτοιας μορφής, που μπορεί να μεταδώσει εικόνες από το δεύτερο κύμα του Black Metal – μην ξεχνάμε ότι κινούνται στις παρυφές του και, ίσως, πολλοί να ξεκίνησαν να ακούνε Black Metal εξαιτίας τους. Αν το αυτί σας είναι ανοικτό και δεκτικό, θα βρείτε πολλά κι ενδιαφέροντα πραγματάκια στο «Shiki». Υπάρχει υλικό για όλους. Εγώ, πάντως, το ευχαριστήθηκα.
Βαθμολογία: 7,5 / 10
Συντάκης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: SIGH-Facebook σελίδα
