Rockwave Festival 1997 – Ριζούπολη (Αθήνα)

You are currently viewing Rockwave Festival 1997 – Ριζούπολη (Αθήνα)

Πρόλογος: Αλέξανδρος Σουλτάτος

Σε μια από τις πολλές κουβέντες που πραγματοποιούνται στην ομάδα του THE GALLERY στο Facebook, τέθηκε προς συζήτηση το «τί θυμόμαστε από το Rockave του 1997;» στην Αθήνα. Μέσα στα πολλά άτομα που μοιράστηκαν τις αναμνήσεις τους μαζί μας, ήταν και ο φίλος Vic ο οποίος αποτύπωσε στο κείμενο που ακολουθεί, κάποιες εικόνες που έχει στο μυαλό του από τότε. Προσωπικά αν με ρωτήσετε, θυμάμαι πως το συγκεκριμένο Rockwave αποτέλεσε το δεύτερο σε σειρά μεγάλο φεστιβαλικό γεγονός στην χώρα μας (είχαν προηγηθεί οι SLAYER το 1996), φέρνω στη μνήμη μου τον Mustaine μπροστά μου καθόλη την διάρκεια του σετ των MEGADETH (μέσα στον γενικότερο χαμό), αναπολώ έναν εκπληκτικό Bruce Dickinson και φυσικά την μοναδική σύνθεση του προσωπικού του σχήματος (σ.σ. μεταξύ άλλων οι Adrian Smith και Roy Z), όπως επίσης θυμάμαι πως στους ROTTING CHRIST και τους GRIP INC βρισκόμουν έξω από το γήπεδο κόβωντας βόλτες με φίλους……. 🙁
Η συνέχεια ανήκει στον Vic.

Κείμενο: Vic

Τι θυμάμαι από το rockwave 1997; Θυμάμαι τον χαμό στο Metropolis στην Πανεπιστημίου, που είχα μπει από νωρίς μέσα. Που καθόταν ο Andrew (νομίζω) από SISTERS OF MERCY σε ένα τραπέζι για αυτόγραφα και τον είχαν γράψει όλοι γιατί δεν τον ήξεραν μιας και όλοι ήταν εκεί για MEGADETH και Dickinson. Τελικά από τα μεγάφωνα τόνισαν δις ότι «έχουμε κοντά μας τον…» οπότε και δυο-τρεις πήγανε για αυτόγραφα. Τον λυπήθηκα.

Μετά πλακώσανε οι MEGADETH, κλείσανε οι γυάλινες πόρτες, το πλήθος πήγε να τις σπάσει, ο Mustaine ήτο πολύ χαρισματική παρουσία, οι κοπέλες στα ταμεία ξεροσταλιάζανε και μετά πήγαμε για το καθιερωμένο «meet and greet». Μετά το παρεάκι αποχώρησε και άφησε τον λαό να σφαχτεί περιμένοντας τον Bruce.

Στα του λάιβ, είδα ένα κομμάτι DARK NOVA (τους είχα δει και το ’95 support στους GAMMA RAY, ωραίοι ήταν), είδα το σετ των RC (δεν είμαι μεγάλος φαν, καλοί πάντως, απορούσα με έναν τυπά που δήλωνε φωναχτά μετά το λάιβ ότι είχε έρθει μόνο για RC – τι λε ρε κακομοίρογλου) και μετά ΞΕΚΙΝΗΣΕ η φάση για μένα με τους GRIP INC (λατρεία).

Όπως είπαν όλοι, «γ@μησαν»! Ο περισσότερος κόσμος βέβαια περισσότερο πρόσεχε τον Lombardo γιατί… «SLAYER» (!!!), σε σημείο να φωνάζουν συχνά-πυκνά το όνομά του. Ούτε της μπάντας, ούτε κανενός άλλου. «Λομπάρντο-Λομπάρντο»! Αδικία για τους άλλους βέβαια, αλλά του άξιζε η τιμή και φαινόταν ότι το χάρηκε πολύ. Δεν έχω ξαναδεί πάντως drumkit να σείεται τόσο πολύ, δεν είχα ξαναδεί χέρι να πηγαίνει στον θεό πριν κατέβει να διαλύσει το καρπούζι πάνω στο ταμπούρο και γενικώς, ήταν μια συγκλονιστική εμφάνιση. «Scream At The Sky» να πω για highlight; «Hostage To Heaven»; 10/10 και να τονιστεί πόσο θεούλης είναι ο Waldemar Sorychta.

Dickinson/Smith/Roy Z: ΤΕΡΑΣΤΙΑ εμφάνιση, πρώτη φορά έβλεπα Bruce και άμεσα κάνει μπαμ πόσο τεράστιος frontman είναι, μας είχε όλους του χεριού του, με αποκορύφωμα το σκαρφάλωμα στην σκαλωσιά με τον προβολέα πάνω του να μας μπριζώνει. Άψογη εμφάνιση, ίσως όχι τόσο κατακλυσμική όσο των GRIP αλλά ο κόσμος περισσότερο εδώ λύσσαξε (λογικό…).

MEGADETH ένιωθα προβληματισμένος γιατί με είχε πιάσει μια ελαφρά ηλίαση με πονοκέφαλο (κωλοζέστη και ήλιος και ο 20χρονος Βικ ήθελε να τα δει όλα οπότε…). Παρόλα αυτά, σκάνε με το «Holy Wars», ξεχνάω (προσωρινά) πονοκεφάλους και καληνύχτα ζωή. Δεν θυμάμαι σετλιστ απ’ όξω, θυμάμαι ότι τίμησαν αρκετά το «Cryptic Writings» (δυστυχώς για μένα θα έλεγα, καθόλου κακός δίσκος αλλά ο λιγότερο αγαπημένος μου μέχρι τότε σαφέστατα), έπαιξαν κάποια (λίγα, ελάχιστα για μένα) απαραίτητα στυλ «Peace Sells» και «In My Darkest Hour» και στο φινάλε έγινε και το χαριτωμένο με το Pen….

Αυτό που θυμάμαι εγώ είναι τον Dave να λέει «I’ve been watching this all night…» και να σκύβει να πιάνει ένα χαρτόνι/πλακάτ που γράφει πάνω «GIVE ME A PEN», ο Mustaine γελώντας λέει «Do I look like I have a fucking pen on me?» και μετά ο θεούλης πιάνει το σετλιστ του, το κολλάει πάνω στο χαρτόνι και το δίνει πίσω, οπότε ο τυπάς δεν χαλάστηκε καθόλου! Δεν ξέρω αν του έδωσε και πένα μαζί πάντως! Μετά μας ζήτησε να ουρλιάξουμε τόσο ώστε να μας ακούσουν μέχρι την Αριζόνα (το αρχηγείο της μπάντας) και κλείσανε με το «Anarchy In Tthe UK».

Ένα θαυμάσιο rockwave που θα μου μείνει και αυτό αψέχαστο.

Κείμενο: Vic
Φωτογραφίες: Vic, Αλέξανδρος Σουλτάτος
Copyright © 2020 by THEGALLERY.GR

Αφήστε μια απάντηση