Όσο και αν ακούγεται υπερβολικό αυτό που θα πω, η συγκεκριμένη «επική» (και ως προς το ύφος της μουσικής αλλά και ως προς την απόδοση των συγκροτημάτων) ημέρα του Release Athens 2022 ήταν για μένα ίσως η καλύτερη του φετινού καλοκαιριού (έως την ώρα που γράφεται το κείμενο). Ενός καλοκαιριού που έως τώρα είχε IRON MAIDEN, JUDAS PRIEST, MANOWAR, και αρκετούς ακόμα καλλιτέχνες. Αλλά εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι… Στην εν λόγω ημέρα, είδαμε κατά χρονολογική σειρά:
- Δύο ελληνικά συγκροτήματα που δεν έπαιξαν απλά για να γεμίσουν τις θέσεις του billing (όπως εξάλλου και τα περισσότερα Ελληνικά συγκροτήματα φέτος, τα οποία στάθηκαν επάξια στο ύψος των περιστάσεων). Βρήκαν τρομερή ανταπόκριση από το κοινό που τα παρακολούθησε, με όσους βρέθηκαν από νωρίς στην Πλατεία Νερού, να αισθάνονται ότι παρακολουθούν δύο ΚΟΡΥΦΑΙΑ συγκροτήματα.
- Ως τρίτο όνομα τους EPICA! Μπορεί στην Ελλάδα να μην εκτιμούμε ιδιαίτερα τη συμφωνική metal μουσική αλλά, πιστέψτε με, στο εξωτερικό οι EPICA είναι από τα κορυφαία συγκροτήματα του είδους εδώ και μια εικοσαετία! Και έπαιζαν ως τρίτο όνομα! (δείτε λίγο τα αντίστοιχα ονόματα τις υπόλοιπες μέρες όλων των φεστιβάλ).
- Τους BLIND GUARDIAN να παίζουν ως δεύτερο όνομα (σε απογοήτευση πολλών και μάλλον και των ίδιων). Ένα από τα ιστορικότερα συγκροτήματα του είδους που επανέρχονται δριμύτεροι και θα ξαναπάρουν τη θέση που τους αξίζει!
- Τους SABATON ως headliners. Ίσως το εμπορικότερο metal συγκρότημα της νέας χιλιετίας, το οποίο ακολουθεί τα βήματα των IRON MAIDEN αναφορικά με την εμπορική εκμετάλλευση του ονόματός τους.
Πάμε αναλυτικότερα στις εμφανίσεις των πέντε συγκροτημάτων…
THE SILENT RAGE: Από νωρίς στο πεδίο μάχης για χάρη των THE SILENT RAGE αν και δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες μιας και εκείνη την ώρα έφτανα στη σκηνή, ψάχνοντας απεγνωσμένα για σκιά! Μπορώ να πω με βεβαιότηταόμως ότι πρώτη φορά βλέπω τέτοιο «πανικό» από τον κόσμο, σε συγκρότημα που βγαίνει πρώτο-πρώτο και τόσο νωρίς! Η απόδοσή τους άψογη, και φωνητικά και παικτικά, έχοντας τρελή όρεξη (παρά την απίστευτη ζέστη). Και το κυριότερο…το κοινό συμμετείχε δυναμικά, χωρίς να περιμένει απλά να περάσει η ώρα. Στο τέλος ακούστηκε μαζικά η ιαχή «SILENT RAGE». Ξεχωριστές στιγμές…
ENEMY OF REALITY: Εξίσου ιδιαίτερες στιγμές ζήσαμε και με τους ENEMY OF REALITY που έχουν στις τάξεις τους μία από τις καλύτερες φωνές πανευρωπαϊκά στο είδος (ναι, πανευρωπαϊκά… δεν υπερβάλλω!). Μιλάω για την σοπράνο Ηλιάνα Τσακιράκη, η οποία ήταν αψεγάδιαστη όπως πάντα, πηγαίνοντας με άνεση από τις ψηλές στις χαμηλές νότες και τούμπαλιν, ενώ συνολικά η εμφάνιση όλων των μελών ήταν εξαιρετική (η ζέστη αποτελούσε τεράστιο πρόβλημα και ο ήλιος δεν αστειευόταν, με τα μέλη της μπάντας να φοράνε τις κλασικές-βαριές τους εμφανίσεις…). Τέλος, η πρώτη ανατριχιαστική στιγμή της ημέρας ήταν το κλείσιμο του set τους με το συγκλονιστικό «Την Πατρίδα μ’ έχασα» που αναφέρεται στον ποντιακό ελληνισμό. Η τρίχα κάγκελο….
EPICA: Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, γύρω στις 19:15 βγήκαν στη σκηνή οι Ολλανδοί EPICA με τη μοναδική Simone Simons στα φωνητικά. Αν και αποτελούν προσωπικά αγαπημένο συγκρότημα, προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι ένα μέρος του κοινού είχε έρθει (και) γι’ αυτούς! Μεγάλη ενέργεια και συμμετοχή των θεατών, μέχρι και mosh pit έγινε (δεν συνηθίζεται σε τέτοιου ύφους συγκροτήματα), το κοινό τραγουδούσε σε πολλά τραγούδια, ο υπέροχος showman Coen Jansen έπαιζε πλήκτρα κάνοντας crowdsurfing και γενικά η ατμόσφαιρα προϊδέαζε γι’ αυτό που θα ακολουθούσε. Η εμφάνιση αυτή μας αποζημίωσε όλους για την «άτυχη» τελευταία τους εμφάνιση στην Ελλάδα (Rockwave 2017) μέσα στο καταμεσήμερο, με ελάχιστο κόσμο από κάτω. Όπως και τότε βέβαια, οι Ολλανδοί βάλθηκαν να περιποιούνται τους θεατές με μπουκάλια κρύο νερό ως ελάχιστο «ευχαριστώ» στους γενναίους που δεν κατάλαβαν από ήλιο και ζέστη. Μετά από μία ώρα μας αποχαιρέτησαν μέσα σε αποθέωση, ενώ ακολούθησε το καθιερωμένο διάλειμμα για μπύρες και συναντήσεις με φίλους.
BLIND GUARDIAN: Αυτό που μας περίμενε στις 21:00 με τους BLIND GUARDIAN δε μπορούσα να το φανταστώ! Προσωπικά η καλύτερη (άντε στις 2-3 καλύτερες) εμφάνιση συγκροτήματος για φέτος. Χωρίς «φρου-φρου» κι αρώματα, με ένα λιτό σκηνικό αλλά με έναν απίστευτο Hansi να αλωνίζει τη σκηνή, να επικοινωνεί διαρκώς με το κοινό και να ερμηνεύει εξαιρετικά τον έναν ύμνο μετά τον άλλο, κοιτάζοντας κι ο ίδιος αποσβολωμένος τις αντιδράσεις του κοινού. Από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές που έχω ζήσει σε συναυλία ήταν το τραγούδι «The Bard’s Song – In Τhe Forest» το οποίο τραγούδησε σχεδόν αποκλειστικά το κοινό, ενώ η δεύτερη εξίσου ανατριχιαστική στιγμή ήταν στο κλείσιμο με το «Valhalla» το οποίο το κοινό τραγουδούσε επί σχεδόν ένα 7λεπτο ακαπέλα αλλά και με όργανα, με την συνοδεία του Hansi αλλά και χωρίς αυτόν, με το συγκρότημα και χωρίς αυτό πάνω στη σκηνή, μην αφήνοντας τους BLIND GUARDIAN να αποχωρήσουν. Μιλάμε για έναν από τους επικότερους αποχαιρετισμούς!
Κατά τα άλλα, οι Γερμανοί ερμήνευσαν στην ολότητά του το «Somewhere Far Beyond», ένα άλμπουμ σταθμό στην καριέρα τους αφού σηματοδότησε την στροφή σε πιο επικούς και λυρικούς δρόμους, καθώς και μερικά ακόμα best-of τραγούδια τους, αν και όλοι μας θα θέλαμε τουλάχιστον ένα τέταρτο παραπάνω (υπήρξε και σχετικό σχόλιο για τη διάρκεια από τον Hansi που δεν κατάλαβα αν ήταν μπηχτή για τη διοργάνωση ή για τους Sabaton – μάλλον το δεύτερο αν κρίνω από την έτερη μπηχτή του Broden λίγο αργότερα για τα πολλά λόγια ανάμεσα από τα τραγούδια…). Θα τολμήσω να προβλέψω ότι η συγκεκριμένη συναυλία αποτελεί παρακαταθήκη για περισσότερες και συχνότερες εμφανίσεις των BLIND GUARDIAN στη χώρα μας στο μέλλον.
SABATON: Μετά από αυτό το έπος, το κοινό ήταν έτοιμο για πόλεμο! Οι SABATON ακριβώς στις 23:00 ανέβηκαν στη σκηνή και έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα. Ένα ατελείωτο show με φωτιές, βεγγαλικά, εκρήξεις, εντυπωσιακά σκηνικά και άψογο στήσιμο. Μπορεί σε πολλούς να μην αρέσουν αλλά κανείς δεν μπορεί παραγνωρίσει τον επαγγελματισμό τους και το γεγονός ότι εμπορικά είναι top εδώ και πολλά χρόνια. Το setlist τους αποτελούταν από μία μίξη παλαιότερων επιτυχιών τους όπως τα «Primo Victoria», «Ghost Division», «Carolus Rex» και νέων κομματιών από το τελευταίο τους άλμπουμ, όπως το «The Great War». Εκτελεσμένα άψογα (αν και ο Broden χάνει ελαφρώς ερμηνευτικά στα live συγκριτικά με τις ηχογραφήσεις), κατάφεραν να μας εκπλήξουν ευχάριστα σε πολλά σημεία της βραδιάς.
Από τα εξαιρετικά ελληνικά του Par Sundstrom ο οποίος μας ενημέρωσε ότι μαθαίνει τη γλώσσα μας μέχρι την εκτέλεση των «Sparta» και «Coat of Arms» (σε δεύτερο encore και εκτός του κανονικού setlist τους) που ανάγκασε πολύ κόσμο που είχε αρχίσει να πηγαίνει προς την έξοδο να επιστρέψει τρέχοντας, μας απέδειξαν πόσο πολύ σέβονται την Ελλάδα ως συναυλιακό προορισμό. Και η Ελλάδα τους το ανταποδίδει με την μεγαλύτερη προσέλευση μέχρι τώρα στο Release. Χαρακτηριστική στιγμή το κοντινό πλάνο στο χέρι του Broden ο οποίος μας ενημέρωσε ότι ανατρίχιασε από τις αντιδράσεις του κοινού αλλά και οι ποικίλες εκφράσεις θαυμασμού και εκτίμησης.
Στο τέλος, αυτό που κατάλαβα από τις αντιδράσεις του κόσμου είναι ότι τουλάχιστον οι δύο γίγαντες της ημέρας κέρδισαν οπαδούς εκατέρωθεν και όλοι έφυγαν ευτυχισμένοι που έγιναν μάρτυρες μιας ιστορικής συναυλιακής ημέρας, από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό!
Υγ.1: Αυτή είναι η πρώτη συνεισφορά μου στο μεταλλικό διαδικτυακό περιοδικό του THE GALLERY! Ευχαριστώ τον Αλέξανδρο και την υπόλοιπη ομάδα που μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία!
Υ.2.: Οι επαγγελματικές φωτογραφίες που βλέπετε στην ανταπόκριση είναι του φωτογράφου Παντελή Συμεωνίδη. Τον ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση!
Ανταπόκριση: Κώστας Μπουντούκος
Επιμέλεια Εξωφύλλου: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Γραφικά Εξωφύλλου: Release Festival
Σχεδιασμός και Επιμέλεια Ανταπόκρισης: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Φωτογραφίες: Παντελής Συμεωνίδης, Αλέξανδρος Σουλτάτος, Κώστας Μπουντούκος
Βίντεο: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Ημερομηνία: 21 Ιουλίου 2022
Copyright © 2022 by THEGALLERY.GR
