Paranorm – Empyrean

You are currently viewing Paranorm – Empyrean

Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 54:11
Εταιρεία: Redefining Darkness Records

        Όταν είχες όρεξη και θέληση να βγείς έξω ,να περάσεις όμορφα και να ικανοποιήσεις τις γαστριμαργικές σου ανησυχίες διάλεγες πάντα που θα πάς ανάλογα με την περίσταση. Αν ήθελες κάτι γρήγορο και «βρώμικο» πήγαινες σε ένα ταχυφαγείο ή μια καντίνα. Αν επιζητούσες κάποια σπεσιαλιτέ μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής (τοπικής ή εξωχώριας δεν έχει σημασία), κατευθυνόσουν προς το ανάλογο εστιατόριο. Τι συνέβαινε όμως όταν μαζευόταν αρκετά άτομα στην παρέα και ερχόταν η κρίσιμη ώρα της παραγγελίας; Εκεί υπήρχε πάντα η εύκολη και σωτήρια επιλογή του καταλόγου, η ποικιλία κρεάτων για 2,3,4 ενίοτε και παραπάνω ατόμων για να ικανοποιήσει όλους στην παρέα, να τσιμπολογούν λίγο από όλα και να χαίρονται την παρέα συνοδεία οίνου (αν βγαίνεις έξω σε ταβέρνα και πίνεις αεριούχα ποτά, αν δεν είσαι ο οδηγός της παρέας κάτσε σπίτι, χαλάς την παρέα).

          Θα αναρωτηθείτε προς τι ο πρόλογος αυτός και τι σχέση έχει με τους Σουηδούς PARANORM. Έχει και παραέχει. Οι Σουηδοί από την Ουψάλα αν και υπάρχουν σαν γκρουπ από το 2008, έχοντας κυκλοφορήσει στο παρελθόν δυο ΕPs, μόλις φέτος κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους. Στο «Empyrean» προσπαθούν να χωρέσουν όλες τους τις επιρροές και αναμιγνύουν Thrash, Death, Progressive με sci-fi θεματολογία που είναι και της μόδας τώρα τελευταία.

Το εναρκτήριο «Critical Mass» περίμενα κάτι σε στυλ NUCLEAR ASSAULT, αλλά προέκυψε  στην αρχή πιο παλιομοδίτικο με τη συνέχεια να αναλαμβάνουν οι κιθάρες με τα πολλαπλά θέματα και solos να στοιχειοθετούν την περίληψη του «Empyrean». Το σχεδόν δεκάλεπτο «Edge Of Horizon» ξεκινάει με ακουστικά κιθαριστικά arpeggios συνεχίζει με επικές μελωδίες και καταλήγει σε τεχνικές ασκήσεις τύπου MEKONG DELTA και έναν διάλογο μεταξύ των δύο κιθαριστών ο οποίος όμως κάπου τραβάει πολύ σε μήκος με αποτέλεσμα να γίνεται κουραστικός. Αυτό είναι και το κύριο πρόβλημα του «Empyrean» καθώς υπάρχουν αρκετές και καλές ιδέες , αλλά δεν είναι τοποθετημένες στα κατάλληλα σημεία κι έτσι χάνονται. Στο «Cannibal» ο Markus Hultinen δίνει έναν πιο άγριο τόνο στα φωνητικά του ενώ το «Lost Cause» είναι το μικρότερο σε διάρκεια, αρκούντως Thrash’ιζον  αλλά με πιο απλή δομή. Ο δίσκος κλείνει με το «Desolate Worlds» το οποίο συνοψίζει στον ακροατή αυτό που άκουγε για σχεδόν μια ώρα.

    Το ντεμπούτο των PARANORM  χαρακτηρίζεται από ενθουσιασμό και αφομοίωση  των συνθετικών κι εκτελεστικών επιρροών του συγκροτήματος, παράλληλα όμως χρειάζεται δουλειά στο να μην πέφτουν στην παγίδα της πολυπλοκότητας και της διεύρυνσης σε βαθμό ξεχειλώματος των μουσικών θεμάτων. Καλοδεχούμενη η μουσική ποικιλία, όμως  καλύτερα έκαστος στο είδος του….

Βαθμολογία: 6/10
Συντάκτης: Δήμος Καραδήμος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: PARANORM – Επίσημη Σελίδα

Αφήστε μια απάντηση