Nightwish – Human. :: | :: Nature

You are currently viewing Nightwish – Human. :: | ::  Nature

Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 50:33 (CD 1), 30:58 (CD 2)
Εταιρεία: Nuclear Blast

   NIGHTWISH. Μία λέξη, τόσα συναισθήματα. Μία μπάντα που έχει χαρίσει ρίγη συγκίνησης σε εκατομμύρια οπαδούς ανά τον κόσμο. Μία μπάντα που έχει κυκλοφορήσει δέκα ακόμη Full-Length Albums, και έχει καθιερωθεί ως η απόλυτη συμφωνική Metal μπάντα στον κόσμο, μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Ένα συγκρότημα που όταν εκδίδει μια νέα κυκλοφορία, σείεται η Metal κοινότητα. Επίσης δεδομένο είναι το γεγονός πως, όσο περνάει ο καιρός, τόσο δείχνουν να απεμπολούν τα Metal στοιχεία τους και να κινούνται προς την Progressive συμφωνική κατεύθυνση, με λίγες μόνο Metal επιρροές…

   Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το «Human. :: | ::  Nature» είναι μια φιλόδοξη κυκλοφορία, αλλά τότε θα υποτιμούσαμε τον όρο «φιλόδοξος», μιας και πρόκειται για ένα διπλό CD, όπου το περιεχόμενο του δεύτερου μισού είναι καθαρά ορχηστρικό. Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι η συγκεκριμένη κυκλοφορία αποτελεί μία concept προσπάθεια, η οποία όπως ίσως καταλάβατε και από τον τίτλο, διηγείται την ιστορία της Μητέρας Γης και της Φύσης, ώσπου εν τέλει να δείξει τον καταστροφικό ρόλο του ανθρώπου προς αυτήν («Procession») .

   Το πρώτο μισό του «Human. :: | ::  Nature» αποτελείται από μαγικές μελωδίες, πανέξυπνα ρεφραίν, καλά δομημένες και όμορφα εμπνευσμένες ενορχηστρώσεις και κάποια κλασσικά, δυνατά NIGHTWISH κομμάτια (π.χ. δεύτερο μισό του «Music», «Noises» και άλλα) , τα οποία συνθέτουν το πάζλ μιας κινηματογραφικής περιπέτειας, μιας θεατρικής παράστασης που εκτυλίσσεται στα αυτιά και κατ’ επέκταση στο νου του ακροατή. Θυμίζοντας «Wishmaster» σε κάποια σημεία, εισάγει πολλές νέες πτυχές που δεν έχουμε δει ποτέ από το συγκρότημα. Βαρύ σε Progressive επιρροές (αυτό γίνεται απολύτως κατανοητό στο «Shoemaker») , περιέχει Folk σημεία («Harvest», «How’s The Heart») , μερικά κομμάτια που ζωντανά θα είναι πραγματικά έπη όπως το «Pan» , παραμυθένιες μελωδίες, ορχηστρικά μέρη. Ως εκ τούτου, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι τα Metal σημεία είναι λιγότερα από όσα θα περίμενε κανείς. Τόσα ώστε να μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι πρόκειται για ένα συμφωνικό δίσκο με κάποια Metal στοιχεία, και όχι το αντίθετο, το οποίο τους χαρακτήριζε στην αρχή της καριέρας τους. Το αν σας βρίσκει αυτή η αλλαγή σύμφωνους, θα το αποφασίσετε εσείς.

   Ο Marco Hietala στο μπάσο και πολύ περισσότερο ο Emppu Vuorinen στις κιθάρες θυμίζουν τερματοφύλακα σε ματς όπου η ομάδα τους δέχεται μόνο κάποιες λίγες φάσεις προς την εστία τους. Η μία αυτή φάση είναι το «Tribal», το οποίο είναι και το πιο Heavy κομμάτι του δίσκου, περιέχοντας και κάποια ethnic στοιχεία, όπως υποδηλώνει ο τίτλος. Ο ιθύνων νους του συγκροτήματος, Tuomas Holopainen, κάνει μια μαγική δουλειά στα πλήκτρα όπως και στο όλο project άλλωστε, το οποίο έχει επιμεληθεί ο ίδιος. Ο Kai Hahto στα τύμπανα είναι αυτός που χρειάζεται και ο Troy Donockley είναι υπεύθυνος για τα διάφορα όργανα όπως pipes, μπουζούκι, bodhran, αερόφωνα και πολλά άλλα. Η φωνή της Floor Jansen είναι μαγική, δένει τέλεια σε όλο το project και αποδίδει τέλεια το θεατρικό ρόλο που της έχει ανατεθεί. Η παραγωγή είναι μια από τις καλύτερες που θα ακούσετε φέτος, καθώς μιλάμε για μια παραγωγή που έπρεπε να συντονίσει δεκάδες διαφορετικά όργανα, ορχηστρικά σημεία, Metal στοιχεία και να ενώσει όλο αυτό το δύσκολο εγχείρημα. Μετά από πολλές ακροάσεις μπορώ να πω με ασφάλεια ότι το κατάφερε άψογα!

   Όσον αφορά το δεύτερο μισό της κυκλοφορίας που ονομάζεται «All The Works Of Nature Which Adorn The World» θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε μόνο ως μία ακουστική άνοιξη συναισθημάτων. Ένα ορχηστρικό απάνθισμα, το οποίο μας δείχνει πώς θα γράφανε μουσική σήμερα οι μεγάλοι κλασσικοί συνθέτες του είδους.

Από τη μελαγχολία στο «The Blue» της θάλασσας, στην ψυχική ανάταση και την ευφορία του «The Green», των καταπράσινων δασών, στη νοσταλγία του «Moors» των ατελείωτων βάλτων, στην αγαλλίαση του «Aurorae» που θυμίζει Soundtrack κι από εκεί στη συγκίνηση του «Quiet As The Snow» του χιονιού. Αυτά οδηγούν σε μια αναστάτωση, η οποία αναπαριστά την κλιματική αλλαγή και μία περιπετειώδη ατμόσφαιρα γεμάτη έκπληξη στο «Anthopocene», το οποίο σημαίνει Νέος Άνθρωπος. Όλα αυτά για να έρθει η λύτρωση με το «Ad Astra» των Άστρων, το οποίο περιέχει ένα απόσπασμα του Carl Sagan. Αυτό για να καταλάβουμε πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος μπροστά στο ατελείωτο Σύμπαν.

   Οι NIGHTWISH, σαν ένας τέλειος μαέστρος,  διευθύνουν την τέλεια ορχήστρα. Συναίσθημα, μελωδίες, συμφωνίες κάνουν το πιο Metal μέρος του συγκροτήματος στην άκρη. Αν μπορέσετε να κάνετε παραπέρα αυτό ακριβώς το στοιχείο, τότε έχετε μπροστά σας ένα διπλό δίσκο, ο οποίος είναι ο πιο ανοιχτόμυαλος δίσκος της χρονιάς και μας δείχνει πώς θα φανταζόταν ο Vivaldi ότι θα γινόταν η σύνθεση της εποχής εν έτει 2020. Όχι απλώς η μουσική, αλλά η Μουσική!

Βαθμολογία: 9/10
Συντάκτης: Γιώργος Κουρου
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: NIGHTWISH – Επίσημη σελίδα

This Post Has One Comment

  1. Rafas The Fallen

    Για μένα οι nightwish ήταν η Tarja. Μετα δεν ασχολήθηκα.

Αφήστε μια απάντηση