Χρονολογία: 2023
Συνολική Διάρκεια: 01:17:13
Εταιρεία: Blackened Recordings
Το ημερολόγιο δείχνει 14 Απριλίου 2023 και ο μεταλλικός πλανήτης έχει πια στην διάθεση του το νέο άλμπουμ της μεγαλύτερης Heavy Metal μπάντας στην ιστορία της αγαπημένης μας μουσικής. Επτά χρόνια μετά την κυκλοφορία του αξιόλογου «Hardwired… to Self-Destruct» οι METALLICA επιστρέφουν με το νέο τους δίσκο «72 Seasons», έτοιμοι να προσφέρουν χαρά στους οπαδούς τους και ταυτόχρονα τροφή στους πολέμιούς τους! Η πραγματικότητα είναι πως τα «Load», «Reload» και «St.Anger» μας δημιούργησαν «ψυχολογικά» αλλά ΟΚ, κάπου πρέπει να υπάρξει και ένα όριο στην υπερβολικά κακόβουλη κριτική. Όλοι θα πρέπει να αντιληφθούμε πως ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ όπως τα «Master Of Puppets», «Ride The Lighthning» κτλ βγαίνουν μία φορά κι αυτό τα κάνει τόσο ιδιαίτερα! Όλα αυτά είναι γνωστά όμως, οπότε ας προχωρήσουμε στο 2023 και στο νέο δίσκο….
Στο χρονικό διάστημα μεταξύ «Hardwired… to Self-Destruct» και «72 Seasons», η κατάσταση για το συγκρότημα δεν ήταν και η καλύτερη, καθώςο James Hetfield αναγκάστηκε να επαναλάβει πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Αν προσθέσουμε και το διαζύγιο του από την -επί 25 χρόνια- σύζυγο και μητέρα των παιδιών του, αντιλαμβανόμαστε οτι ο αρχηγός του συγκροτήματος είχε να αντιμετωπίσει και να ξορκίσει αρκετούς εσωτερικούς δαίμονες. Οπότε όταν ανακοινώθηκε ότι οι METALLICA έχουν έτοιμο νέο άλμπουμ, δεν ήμουν πολύ αισιόδοξος, μιας και σε αντίστοιχη περίπτωση στο παρελθόν με διάφορα προβλήματα για την μπάντα, είχαμε σαν αποτέλεσμα το μουσικό έκτρωμα «St.Anger»! Επίσης, τα πρώτα single που κυκλοφόρησαν δεν μου δημιούργησαν ιδιαίτερα υψηλές προσδοκίες, με εξαίρεση το ομώνυμο τραγούδι….
Ακούγοντας ολόκληρο τον δίσκο λοιπόν, θα έλεγα οτι οι METALLICA, για άγνωστο λόγο, κυκλοφόρησαν ως single τα λιγότερο αξιόλογα τραγούδια του «72 Seasons». Το άλμπουμ έχει μία αρμονική ροή και η ακρόαση του είναι άκρως απολαυστική (αν αποφύγεις φυσικά να το συγκρίνεις με το παρελθόν του συγκροτήματος). Θα χαρακτήριζα το νέο αυτό άλμπουμ ως καθαρτήριο του James Hetfield, καθώς ο Papa Het με την απόδοση του, επισκιάζει τα όποια αρνητικά στοιχεία, παίρνοντας όλο τον δίσκο στις πλάτες του. Ως γνήσιος αρχηγός! Η δουλειά που έχει κάνει στα φωνητικά είναι εξαιρετική, ίσως και να ακούμε την φωνή του στην καλύτερη φάση της καριέρας του, καθώς ακούγεται φρέσκος, δυνατός και ανανεωμένος ενώ με το δεξί του χέρι «ζωγραφίζει» πάνω στην κιθάρα. Επιπλέον, έγραψε και μερικούς πολύ προσωπικούς στίχους, από τους πιο προσωπικούς στην έως τώρα καριέρα του.
Αναφορικά με την μουσική κατεύθυνση του άλμπουμ, θα έλεγα πως υπάρχει ένας συνδυασμός των ακουσμάτων/μουσικών επιρροών του συγκροτήματος και στοιχείων που συναντήσαμε στα «Load»/«Reload» και «Black Album». Στο «Inamorata», το οποίο αποτελεί και το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι που έχουν γράψει έως τώρα οι METALLICA, και στο «Chasing light» συναντάμε επιρροές από BLACK SABBATH, ενώ το πνέυμα του «My Friend Of Misery» πλανάται σε διάφορα σημεία της σύνθεσης. Το «You Must Burn!» είναι το νέο «Sad But True», το «Lux Æterna» φανερώνει την αγάπη των METALLICA για τους MOTORHEAD, το «Sleepwalk My Life Away» θα μπορούσε να βρίσκεται στα «Load»/«Reload», ενώ το πολύ καλό «Too Far Gone?» εμφανίζει λίγη από την αύρα του «Ηolier Than Thou». Ο δίσκος κινείται σε μεσαίες ταχύτητες με αρκετό groove όπως στο ξεσηκωτικό «Shadows Follow», ενώ οι ταχύτητες, εκτός από το «Lux Æterna», ανεβαίνουν και στο «Room of Mirrors» το οποίο με την Punk αισθητική του μοιάζει να βγήκε από το «Garaze Days» EP. Όσον αφορά την παραγωγή, αυτή είναι εξαιρετική και δίνει μία επιπλέον δυναμική στις συνθέσεις!
Η πραγματικότητα είναι πως σχεδόν το σύνολο του μεταλλικού κόσμου έχει ήδη ακόυσει τον δίσκο και σχεδόν όλοι έχουν διαμορφώσει την άποψη τους. Προσωπικά θεωρώ πως οι METALLICA κατάφεραν να κυκλοφορήσουν έναν αξιοπρεπέστατο δίσκο ο οποίος αν και είναι ένα σκαλί κάτω από τον προκάτοχο του, ακούγεται ευχάριστα και δεν κουράζει παρά την μεγάλη του διάρκεια. Θεωρώ πως είναι ευτύχημα για όλους μας που μεγάλα συγκροτήματα όπως οι METALLICA παραμένουν ακόμα ενεργοί, κυκλοφορόυν αξιόλογους δίσκους (ηλικιακά βρισκόμενοι κοντά στα 60 έτη), ενώ ταυτόχρονα σπέρνουν στις ζωντανές τους εμφανίσεις! Τηρουμένων των αναλογιών, θα έλεγα πως το συγκρότημα κέρδισε το στοίχημα και ακούγεται ακόμα ορεξάτο και ακμαίο. Τώρα για το «αν το εξώφυλλο είναι κίτρινο και όχι μάυρο», για το «αν ο Kirk Hammet βαριέται να παίξει καλύτερα τα σόλο», για το «αν ορισμένα τραγούδια έχουν μεγάλες εισαγωγές» και για τα υπόλοιπα αρνητικά που κάποιοι ψάχνουν μανιωδώς, αδιαφορώ και τα αφήνω στην άκρη. Το «72 Seasons» είναι ένας μουσικός δίσκος του οποίου η απόκτηση δεν αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου. Προσωπικά λοιπόν είμαι πολύ ευχαριστημένος που ένα συγκρότημα τέτοιου μεγέθους συνεχίζει ακόμα δυνατά! Στο φινάλε, επιλέγω να απολαύσω την μουσική τους χωρίς παρωπίδες και χωρίς να ψάχνω για φαντάσματα του παρελθόντος!
Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Νίκος Μανούσης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: METALLICA – Επίσημη Σελίδα
Πολύ σωστός! Συμφωνώ σε όλα. Μια προσωπική παρατήρηση απλά…θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μειονέκτημα του δίσκου είναι ότι δεν έχει αυτά τα 1-2 τραγούδια που θα σου μείνουν στο μυαλό. Είναι όλα από καλά έως πολύ καλά. Και όπως έχω ξαναπεί όταν σε 5-10 χρόνια όλες αυτές οι ιστορικές μπαντάρες που βγάζουν ακόμα δίσκους σταματήσουν να είναι ανάμεσά μας, θα κλαίμε με μαύρο δάκρυ οπότε ας τους απολαύσουμε τώρα που είναι καιρός!