Kvelertak – Splid

You are currently viewing Kvelertak – Splid

Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 58:11
Εταιρεία: Rise Records

Να ξεκινήσω λέγοντας πως είχα ανησυχήσει λίγο για το μέλλον της νορβηγικής αυτής παρέας. Πρώτον, το τρίτο άλμπουμ της μπάντας “Nattefrost” θόλωσε λίγο τα νερά με τις πιο Hard Rock αναζητήσεις του και δεύτερον η αποχώρηση του χαρακτηριστικού frontman Erlend Hjelvik το 2018 με έκανε να σκέφτομαι ότι τα επόμενα νέα του συγκροτήματος θα αφορούν τη διάλυσή του. Οπότε δεν χρειάζεται να εξηγήσω πόσο χάρηκα όταν ανακοίνωσαν το νέο τους τραγουδιστή Ivar Nikolaisen πέρσι το καλοκαίρι και εν συνεχεία ότι δουλεύουν πάνω στο τέταρτό τους άλμπουμ “Splid”.

Οι KVELERTAK επέστρεψαν στα God City Studios για να συνεργαστούν ξανά με τον Kurt Ballou ο οποίος αποδεικνύεται ο ιδανικός παραγωγός για τους Νορβηγούς και τις φρενήρεις ιδέες τους. Το “Splid” αποτελεί μια επιστροφή στο γνώριμο ήχο του Black Metal, Punk και Rock’n’Roll των δυο πρώτων δίσκων, με πειραγμένες λίγο τις αναλογίες αλλά ταυτόχρονα και με πολλά νέα στοιχεία. Η πλάστιγγα αυτή τη φορά γέρνει πιο πολύ προς το Punk/Hardcore χωρίς όμως να λείπουν τα blast beats και οι THIN LIZZY μελωδίες στις κιθάρες.

Ο Ivar Nikolaisen μπορεί να μην ακούγεται απειλητικός σαν τον προκάτοχό του, αλλά διαθέτει ευρύτερη γκάμα φωνητικών καθώς κινείται πολύ εύκολα από σχισμένες κραυγές σε αγριεμένα Punk φωνητικά και από κει σε καθαρά μελωδικά. Μια ακόμη αλλαγή που συναντάμε στο “Splid” είναι αυτή του ντράμερ – Ο Håvard Takle Ohr πήρε τη θέση του Kjetil Gjermundrød και μαζί του έφερε ένα ελαφρά πιο περίτεχνο παίξιμο στα ντραμς. Ο νέος δίσκος των KVELERTAK πέρα από δυο νέα μέλη έχει να μας προσφέρει πάρα πολλά νέα πράγματα. Ξεκινάμε με το γεγονός ότι στα “Crack of Doom” (με την τρομερή συμμετοχή του Troy Sanders των MASTODON) και “Discord” συναντάμε για πρώτη φορά το συγκρότημα να τραγουδάει στα αγγλικά! Έπειτα έχουμε την νοσταλγική 80ς μελωδική κιθάρα του “Tevling” το οποίο προσωπικά μου θύμισε κομμάτια όπως το “Bette Davis Eyes” της Kim Carnes (πολύ θα ήθελα να δω τη μπάντα να εξερευνάει περισσότερο αυτήν την κατεύθυνση στο μέλλον).

Η καλύτερη όμως έκπληξη για μένα είναι οι πιο προοδευτικές διαθέσεις που μας χαρίζει το συγκροτήματα με τραγούδια όπως το “Bratebrann” (Punk, QUEEN πολυφωνίες και AC/DC riffs), “Stevmenote med Satan”, όπου φαίνεται η επίδραση που είχαν οι MASTODON στους έξι Νορβηγούς όταν περιοδεύσανε μαζί στις αρχές του 2019, καθώς και το καταπληκτικό “Delirium Tremens” (εμπνευσμένο άραγε από την γνωστή Βελγική μπύρα?) όπου οι KVELERTAK συναντάνε το ανήσυχο πνεύμα μπαντών όπως οι BURST και οι INTRONAUT για να δημιουργήσουν ένα από τα καλυτέρα τραγούδια τους που έχουν γράψει ποτέ. Μια δαιδαλώδης σύνθεση όπου ξεκινάει με πανέμορφες καθαρές μελωδικές κιθάρες για να κορυφωθεί με καταιγιστικό blast beat και ξέφρενα leads! Φυσικά η πάρτι διάθεση είναι ακόμα εδώ και τραγούδια όπως το εναρκτήριο “Rogaland”, το “Necrosoft” όπου το Rock n Roll πιάνο συναντά το Black Metal και το “Uglas Hegemoni” που σε παρασέρνει να τραγουδήσεις μαζί του και ας μην ξέρεις νορβηγικά! Δεν πρέπει να παραλείψω βέβαια πως το “Fander ta dette hull!” έχει μια από τις ωραιότερες μίξεις Hard Rock, Punk και Thrash Metal που έχετε ακούσει ποτέ και ότι το “Ved bredden av Nihil” έχει ίσως το πιο επικό Black Metal blast beat των KVELERTAK!

Ναι! Οι Νορβηγοί επέστρεψαν δυναμικά με ίσως το καλύτερο άλμπουμ τους μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Ώριμοι, ανανεωμένοι και γεμάτοι ιδέες που θα σε κάνουν να προσμένεις με ανυπομονησία την επόμενή τους δουλειά τώρα και να αναφωνήσεις με χαρά: KVE-LER-TAK!

Βαθμολογία: 8.5/10
Συντάκτης: Δημήτρης Μπενετάτος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: KVELERTAK – Επίσημη Σελίδα

This Post Has 3 Comments

  1. Ραφαήλ

    Τέσσερις δίσκους τέσσερα διαμάντια.ο νέος δίσκος φοβερός ακόμη τον λιώνω.
    Μόνο θα ήθελα να συνεχίσει ο παλιός.ελπιζω να έρθουν Ελλάδα

  2. Spiros

    8.5 στα 10 ?!!??!
    Μάλλον πρόκειται για πολύ δυνατή κυκλοφορία !!!

  3. Giorgos Kourou

    Έχω πάθει πλάκα με το εν λόγω άλμπουμ, αν και καθυστερημένα! Συγχαρητήρια με την κριτική. Απλά φοβερό. Πόση ενέργεια πια, τι κιθάρες!

Αφήστε μια απάντηση