Χρονολογία: 2021
Συνολική Διάρκεια: 01:05:04
Εταιρεία: Nuclear Blast
HELLOWEEN, η πολυαναμενόμενη επιστροφή! Η δουλειά αυτή κουβαλά ειδικό βάρος, ίσως μεγαλύτερο από όσο της αναλογεί. Ο πήχυς είναι πολύ ψηλά και οι προσδοκίες από μεγάλη μερίδα του κόσμου που παρακολουθεί την μπάντα βρίσκονται σε ανάλογο επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά και μόνο το γεγονός της «επανένωσης» του μεγαλύτερου μέρους της αυθεντικής σύνθεσης, αποτελεί κάτι πολύ σπουδαίο από μόνο του. Το νερό «είχε μπει στο αυλάκι» λίγα χρόνια πριν, με την εκτενέστατη «Pumpkins United» περιοδεία, με 70 συναυλίες να πραγματοποιούνται για περισσότερο από έναν ολόκληρο χρόνο, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Οι Andi Deris, Michael Kiske, Kai Hansen, Michael Weikath, Markus Grosskopf, Sascha Gerstner και Dani Löble ένωσαν τις δυνάμεις τους και έπειτα από την πρωτοφανή απήχηση του συνόλου των συναυλιών τους, αποφάσισαν να κρατήσουν ζωντανό το μεγάλο όνειρο πολλών οπαδών τους.
Ολόκληρη η μεταλλική κοινότητα είναι λοιπόν – και δικαιολογημένα – «στο πόδι», αναμένοντας με ανυπομονησία και χαρά τη 16η αισίως στούντιο δουλειά των Γερμανών ηγετών του Power Metal και ενός εκ των πιο εμβληματικών σχημάτων ολόκληρης της metal σκηνής.
Πάμε να δούμε λοιπόν το «Helloween» αναλυτικά, κάνοντας μια απόπειρα, πέρα από τη συνολική αποτίμησή του, να βαθμολογήσoυμε όλα τα κομμάτια του, ένα προς ένα.
- Το άλμπουμ ξεκινά με το εξαιρετικό «Out For The Glory» και έπειτα από ένα τυπικό HELLOWEEN intro, τη σκυτάλη παίρνει ο Michael Kiske με μία συγκινητική (αν και όχι απόλυτα αντιπροσωπευτική των δυνατοτήτων του) ερμηνεία στα κουπλέ και ρεφρέν του κομματιού. Ένα πολύ όμορφο ρυθμικό κομμάτι, απόλυτα συναισθηματικό, με φοβερό εκτεταμένο σόλο, ό,τι πρέπει για άνοιγμα και πρόγευση του τι έπεται στη συνέχεια. (8/10)
- Το «Fear Of The Fallen» είναι ένα κομμάτι που ακούσαμε λίγες εβδομάδες πριν, καθώς ήταν το δεύτερο προωθητικό τραγούδι που επέλεξαν οι HELLOWEEN πριν την κυκλοφορία του δίσκου. Ένα καλό κομμάτι, με ενδιαφέρουσες εναλλαγές μελωδικών σημείων και γρήγορων ταχυτήτων. Από εκεί και πέρα δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, θα έγραφα καλύτερα ότι το βασικό του ριφ αλλά και το ρεφρέν του τα έχουμε ακούσει παραλλαγμένα σε αρκετές φάσεις της δισκογραφίας των Γερμανών. Παρ’ όλα αυτά ακούγεται ευχάριστα και είναι αρκετά πειστικό. (7/10)
- Τρίτο κομμάτι το «Best Time», σύνθεση του Sascha Gerstner, το οποίο προσωπικά μου άρεσε πολύ από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Πρόκειται για ένα απλοϊκό, mid tempo, εμπορικό κομμάτι, που ξεκάθαρα σου ανεβάζει τη διάθεση. Από τις ωραίες και «ξεκούραστες» στιγμές του δίσκου. Tο αρχικό μελωδικό του ριφ παραπέμπει σε GAMMA RAY και «Rich And Famous». (8/10)
- Το «Mass Pollution» αποτελεί μια «βρώμικη ροκιά», σύνθεση των Deris και Grosskopf. Στακάτο, δυναμικό, συναυλιακό, με heavy metal υπόβαθρο. Καλή στιγμή επίσης, όχι από τις κορυφαίες, καθώς δε σου δίνει το κάτι παραπάνω, αλλά δεν είναι και filler. (6/10)
- Συνεχίζοντας με το «Angels», οι HELLOWEEN προσπαθούν να μας κρατήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο, διότι έχουμε να κάνουμε με ένα κατά βάση αργό κομμάτι, αρκετά διαφορετικό από τα υπόλοιπα του άλμπουμ. Η ερμηνεία του Michael Kiske, απλά κορυφαία. Μουσικά το κομμάτι έχει μια «κινηματογραφική» ατμόσφαιρα που μου έφερε λιγάκι στο νου τις πρώτες δουλειές της μπάντας. (7/10)
- Βρισκόμαστε στα μισά περίπου και το «Rise Without Chains» είναι η πρώτη φανερά αδύναμη στιγμή του άλμπουμ. Άνευρο, με ανέμπνευστο και αδύναμο ρεφρέν, κάποια σκαλιά κάτω από το μέσο όρο. (5/10)
- Το «Indestructible» είναι ένα αριστούργημα. Είναι ο ορισμός του δυναμικού Heavy/Power Metal, με τέτοια κομμάτια μας έχουν συστηθεί πολλάκις οι HELLOWEEN και για αυτό τους αγαπάμε. Υπέροχη γέφυρα, sing along ρεφρέν με φοβερό συναίσθημα, με δύναμη και βαρύτητα, όχι μόνο μουσική, αλλά και στιχουργική. Εξαιρετικό. (9/10)
- Κομμάτι όγδοο, «Robot King», άψογο. Σύνθεση Weikath, με τις κιθάρες σε πρώτο πλάνο, υπέροχες εναλλαγές μεταξύ Deris και Kiske, σωστή κλιμάκωση με μια υπέροχη γέφυρα και …ρεφρέν – επίθεση. Όλα λειτουργούν ιδανικά εδώ. Είναι από τα πιο ολοκληρωμένα και πειστικά κομμάτια του άλμπουμ. (9/10)
- «Cyanide» για τη συνέχεια, γκρουβάτο, powermetalάτο, πειστικό, HELLOWEEN «ευκολάκι» της πιο πρόσφατης περιόδου τους. Ούτε του ύψους, ούτε του βάθους, χάνει λιγάκι στο ρεφρέν. Δε χαλάει τη ροή, ούτε και προσθέτει πόντους. (7/10)
- Λίγο πριν το κλείσιμο του «Helloween», ακούμε μία από τις μέτριες στιγμές του δίσκου. Το «Down In The Dumps» έχει στοιχεία που το κάνουν ενδιαφέρον, έχει για παράδειγμα υπέροχο κουπλέ, νοσταλγικό κιθαριστικό θέμα και σόλο, όμως υστερεί και αυτό στο ρεφρέν του. Εκεί που κάποιος δηλαδή περιμένει να απογειωθεί, προσγειώνεται απότομα. Είναι και 6λεπτο, οπότε υστερεί κι άλλο στο σύνολο γιατί το ενδιαφέρον χάνεται από ένα σημείο κι έπειτα. (6/10)
- «Orbit/Skyfall»: Hansen Θεέ! Οι παλιοί, οι μαγικοί HELLOWEEN της πρώτης περιόδου, είναι εδώ. Ένα έπος που μόνο αυτή η μπάντα μπορεί να γράψει, μια θρασύτατη ματιά σε «Halloween» και «Keeper Of The Seven Keys», μία εκπληκτική σύνθεση όπου όλα λειτουργούν μαγικά. Μακράν η κορυφαία στιγμή των Γερμανών εδώ και πολλά χρόνια, που κλείνει με τον πιο ιδανικό τρόπο μια πολύ αξιόλογη στο σύνολο κυκλοφορία. (10/10)
Συμπερασματικά, το νέο άλμπουμ των HELLOWEEN είναι αξιοπρεπέστατο, έχει εξαιρετικές στιγμές, θυμίζει σε (σκόρπια) σημεία το ένδοξο παρελθόν της μπάντας, αλλά δεν ήρθε για να επανακαθορίσει μουσικούς δρόμους, ούτε για να μείνει στις μνήμες μας ως η υπέρτατη δημιουργικά στιγμή των Γερμανών. Κάθε σύγκριση με τους τρεις πρώτους μνημειώδεις δίσκους των HELLOWEEN είναι απλά ανώφελη.
Θα τολμούσα επίσης να γράψω ότι το άλμπουμ είναι ένα επίπεδο κάτω και από την τετράδα «Master Of The Rings», «Time Of The Oath», «Better Than Raw», «The Dark Ride», χωρίς όμως αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι είναι ένα αδύναμο άλμπουμ. Οι HELLOWEEN έχουν δώσει τεράστια μουσικά δείγματα και στην Deris περίοδο και οφείλω να βλέπω τα πράγματα συνολικά αλλά και συγκριτικά.
Λαμβάνοντας όμως υπόψιν την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος, τις δυναμικές που έχουν αναπτυχθεί στην μπάντα τα τελευταία χρόνια και μια φυσιολογική φθορά από το 2005 και μετά, η δουλειά αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Έχει πολύ καλή ροή, μεγάλο μουσικό εύρος και ανάλογη ποικιλομορφία συνθέσεων, συναισθηματικό βάρος, άψογη εκτέλεση και ..ίσως είναι μόνο η αρχή!
Βαθμολογία: 7,5/10
Συντάκτης: Κώστας Καφρίτσας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: HELLOWEEN – Επίσημη Σελίδα
Αγαπητέ Κώστα από την πρώτη λέξη που διάβασα γύριζε στο μυαλό μου η ερώτηση : είναι ανώφελο να συγκριθεί οτιδήποτε με την πρώτη τριάδα αλλά υπάρχει σύγκριση με τη «μεγάλη τετράδα»;
Φυσικά εσυ ο ίδιος ως γνωστής των Helloween έθεσες το ερώτημα αργότερα στο άρθρο σου κ έδωσες μια απάντηση που θα πρέπει να δώσουμε όλοι οι λάτρεις των Γερμανών όταν ακούσουμε το άλμπουμ.
Αλλά, αν όλο το εγχείρημα δεν έρχεται τουλάχιστον στα ίσα με τη «μεγάλη τετράδα» μήπως τελικά για τα δεδομένα των helloween είναι ένα κάπως αποτυχημένο πρώτο εγχείρημα;
Προβληματισμοί ενός πιστού φαν τους όλα αυτά….
Συγχαρητήρια για την πανέμορφη κριτική σου.
Τι να πω για τους Helloween, είναι μεγάλη αδυναμία μου κ περίμενα το άλμπουμ πως κ πως κ πρέπει να πω ότι μου άρεσε υπερβολικά (ίσως να μην είμαι κ εντελώς αντικειμενική μιας κ τους λατρεύω, αφού είμαι από το Αμβούργο… )!!!!
Κ θεωρώ ότι όντως έχει πολύ δυνατά κομμάτια ο δίσκος κ μπορεί να συναγωνιστεί τα πολύ δυνατά πρώτα τους άλμπουμ, δεν είναι πολύ κατώτερος τους., σε καμία περίπτωση αλλά εξαιρετικά αξιόλογος που σε κρατάει καθηλωμένο .. (προσωπική μου άποψη)
Το γεγονός ότι συμμετάσχουν ολαι αυτοί οι εξαιρετικοί τραγουδιστές,που έκαναν τους Helloween θρύλο του Power Metal κάνει αυτό το άλμπουμ κάτι πολύ ιδιαίτερο!!!!
Ελπίζω του χρόνου να γίνει η συναυλία τους κ εδώ Ελλάδα να τους απολαύσω Live, όλους μαζί, το περιμένω με λαχτάρα κ να παίξουν κ κάποια κομμάτια από αυτό το άλμπουμ, όπως το Indestructible (κόβω φλεβες) κ φυσικα το grand finale με το instrumental orbit για intro κ το Skyfall!!!!! Μιλάμε είναι πολύ δυνατό κ είναι Helloween at his best!!!!! Η απόλυτη αρμονία όλων των φωνών της μπάντας, με mind-blowing riffs, αυτά θέλουμε να ακούμε!!!!
Θεωρώ ότι αυτό το άλμπουμ μας δίνει όλα όσα λαχτάρα η καρδούλα μας!!!!
Ευχαριστουμε Κώστα για αυτή την καταπληκτική κριτική που είναι πολύ αναλυτική κ με σεβασμό προς τα μεγαθήρια του Power Metal!!!!! Μια δισκοκριτικη σε πολύ υψηλό επίπεδο όπως μας έχεις συνηθίσει εσύ κ όλο το υπόλοιπο team του The Gallery!!!!!!
Ευελπιστώ το σχόλιο μου να περάσει. Λυπάμαι πολύ για τις Ελληνικές κριτικές του δίσκου. Λες και είστε συνεννοημένοι. Επειδή οι Helloween είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα σε όλες τις eras τους δεν σημαίνει ότι θα τους χαδέψω. πχ το My God given roght ήταν ο πιο κακός δίσκος τους γιατί ένιωσα οτι το συγκρότημα πιέστηκε να βγάλει κάτι γρήγορο μετά από το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ Straight Out of Hell. Για την κριτική εγώ θα εμπιστευτώ τα ξένα που όλοι το αποθεώνουν. Η πλάκα είναι ότι μιλούσα με καποιους Αμερικανούς και τους είπα οτι στην Ελλάδα του έχουν βάλλει 75/100 και μου απάντησαν ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ. Up the Pumpkins.
Γεια σου Alex και σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Αρχικά θα ήθελα να σου ξεκαθαρίσω ότι είμαι επίσης οπαδός των Helloween. Πρόκειται για τη δεύτερη αγαπημένη μου μπάντα μετά τους Iron Maiden, έχω όλη τους τη δισκογραφία και τους ακολουθώ πιστά για πάνω από 20 χρόνια. Προσπάθησα αρκετά ώστε να παραμερίσω τον ενθουσιασμό μου, την υποκειμενικότητά μου και την τρέλα μου για την επανένωση και στηρίχτηκα μονάχα στο περιεχόμενο. Είναι πολύ δύσκολο. Και ειλικρινά, δεν έχω κάνει κάποια συνεννόηση. Αυτό που νιώθω γράφω. Θέλησα επίσης, να κάνω track to track παρουσίαση, για να δώσω την άποψή μου και για τις πολύ καλές στιγμές, και για τις λιγότερο καλές. Οπότε βλέπεις ένα εύρος βαθμολογιών από 5/10 ως 10/10, με 8άρια και 9άρια επίσης. Όπως έγραψα, το άλμπουμ είναι πολύ καλό. Αξιοπρεπέστατο. Υψηλού επιπέδου. 7,5/10 είναι μια υψηλή βαθμολογία, ειδικά για εμάς εδώ στο The Gallery. Μία πολύ καλή βαθμολογία. Τα Keepers είναι 10/10, το Walls, 9,5/10, η τετράδα «Master Of The Rings», «Time Of The Oath», «Better Than Raw», «The Dark Ride» 8/10 – 9/10, άλμπουμ εξαιρετικά, και το νέο μισό σκαλί πιο κάτω. Θα σου πρότεινα να το ακούσεις ολόκληρο ξανά και ξανά και να βγάλεις τα συμπεράσματά σου μόνος σου. Up The Pumpkins!
Ανυπομονώ να ακούσω τον δίσκο ολόκληρο. Η πιο σοβαρή δισκοκριτικη που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής για το καινούργιο Helloween.
Εξαιρετική η δισκοκριτική σου Κώστα για άλλη μια φορά.. Στοχευμένη, track to track ανάλυση, ο.τι ακριβώς θα ήθελα να ρωτήσω και να μάθω για το νέο πολυαναμενόμενο άλμπουμ! Ειλικρινά με κάλυψε πλήρως!!! Η προσωπική μου άποψη,προσπαθώντας να είμαι αντικειμενική -καθώς είναι μπάντα που λάτρεψα στην εφηβεία μου- είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ συγκροτημένο άλμπουμ, όπου διατηρεί την ταυτότητα των Helloween που τόσο αγαπήσαμε και έχει την όμορφη ατμόσφαιρα που περιμέναμε. Κι ας μην είναι εφάμιλλο με τα τοπ τους..Εξάλλου δεν περίμενα κάτι τέτοιο ούτε μπορεί κάτι να ανατρέψει το walls απ’ το μυαλό μου! Πάντως θα μείνει στα άλμπουμ που θα ακούω.
Το Φηαρ οβ δε φωλλεν για μενα ειναι 9ρι και το καλυτερο κομματι του αλμπουμ. Κομματι για 10 δεν υπαρχει εκει μεσα, ο συνολικος βαθμος που δινω ειναι 8/10. Ειναι το καλυτερο τους αλμπουμ των τελευταιων 30 χρονων, ενα κλικ πιο κατω απο το Πινκ Μπαμπλς, που εκτος απο τον γελοιο τιτλο, το θεωρω ακομα το καλυτερο αλμπουμ της μετα-Χανσεν εποχης