Fortunato – Insurgency

You are currently viewing Fortunato – Insurgency

Χρονολογία: 2021
Συνολικός χρόνος: 55:33
Εταιρεία: Rock City Music Label

Οι FORTUNATO είναι μια κλασική heavy metal μπάντα από τη Γαλλία, με ηγέτη και ιθύνοντα νου τον μπασίστα και τραγουδιστή Markus Fortunato. Ο Markus είναι μέρος της Γαλλικής μεταλλικής σκηνής από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και κουβαλάει στην πλάτη του πολυάριθμα άλμπουμ, συμμετοχές και μια ιστορία που απλώνει τις ρίζες της στην «old school» εποχή.

Το 2021 το συγκρότημα κυκλοφορεί το άλμπουμ «Insurgency» από τη σχετικά νεαρή Γαλλική Rock City Music Label και εμφανίζεται ως τρίο με τον Marcus Fortunato στο μπάσο και τα φωνητικά, τον Seb Valleé στις κιθάρες και τον David Amore στα τύμπανα.

Το φωνητικό στυλ της μπάντας μου θύμισε Rolf Kasparek στο πρώτο άκουσμα, αλλά η μουσική δεν έχει πολλά να κάνει με Running Wild ή τη Γερμανική power σκηνή γενικότερα. Τα τραγούδια είναι σε γενικές γραμμές mid-tempo, οι μελωδικές γραμμές εμπνέονται από το neo-classical υποείδος, οι κιθάρες είναι το βασικό στοιχείο στον ήχο αλλά δεν γεμίζουν ασφυκτικά τον χώρο, αφήνοντας περιθώριο για το πανταχού παρόν synth να απλώσει τους ήχους του με έναν κάπως AOR τρόπο… Ευκολομνημόνευτα ρεφραίν, NWOBHM επιρροές που κάποιες φορές είναι προφανείς («My Mother was a Who») κι άλλες φορές κρύβονται πίσω από αρμονικά μινόρε μουσικά περάσματα που συνδέονται τόσο χαρακτηριστικά με το neo-classical στυλ.

Ξεκινώ λοιπόν με το τι μου άρεσε στο «Insurgency». Υπάρχουν ορισμένα πολύ δυνατά κομμάτια στο άλμπουμ κι εκτίμησα πολύ την ευθεία προσέγγιση «σύνθεση πρωτίστως-βιρτουοζιλίκι δευτερευόντως». Τραγούδια όπως το εναρκτήριο «Carry on to the Depths of the Sea», το « For Eternity », το « A Star in the Sky » ή το ομώνυμο « Insurgency », τράβηξαν την προσοχή μου από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Η παραγωγή υποστηρίζει επιτυχημένα το μουσικό όραμα της μπάντας και η στιχουργία είναι άλλες φορές προσωπική και εσωστρεφής κι άλλες φορές αναφέρεται στη συλλογική εμπειρία αγγίζοντας μέχρι και ιστορικά θέματα (το κομμάτι «Insurgence» αφορά στην Παρισινή Κομμούνα).

Στα 11 τραγούδια και τα 55 και κάτι λεπτά του άλμπουμ υπήρχαν και στοιχεία που δεν ήταν του γούστου μου. Κάποιες φορές τα επαναλαμβανόμενα ρεφραίν ήταν κουραστικά και μάλιστα υπήρξαν στιγμές που είπα μέσα μου «όχι παιδιά αυτό δεν έπρεπε να το κάνετε», όπως για παράδειγμα η maidenικού τύπου μετατόνιση στο ρεφραίν του «My Mother was a Who», το Europeικό synth intro στο κομμάτι «Big Time» ή τα προφανή neo-classical κιθαριστικά licks που έχουμε ακούσει ένα τρισεκατομμύριο φορές και που ευτυχώς τα συναντάμε σπάνια μέσα στο άλμπουμ. Επίσης, τα έγχορδα ορχήστρας και οι χορωδίες όπου έχουν ρόλο μοιάζουν να πηδάνε μέσα κι έξω από το τραγούδι απότομα και χωρίς προετοιμασία ενώ τα synths κατά τη γνώμη μου είναι επίσης υπερβολικά παρόντα και όχι πάντα με οργάνωση και σκέψη ενορχηστρωμένα.

Συμπερασματικά πιστεύω πως το «Insurgency» είναι ένα καλό άλμπουμ με κάποια δυνατά σημεία, καλή τραγουδοποιία, ενδιαφέροντες στίχους και μια λυρική νοσταλγία της δεκαετίας του 90. Δυστυχώς κάποιες φορές ακολουθεί φόρμουλες που έχουν υπερχρησιμοποιηθεί στο συγκεκριμένο είδος και υπολείπεται της μελωδικής και αρμονικής πρωτοτυπίας που προσωπικά αναζητώ ως ακροατής. Με αυτό το άλμπουμ οι FORTUNATO κέρδισαν την προσοχή μου και αναμένω την επόμενη κυκλοφορία τους.

Βαθμολογία: 6,5/10
Συντάκτης: Γιάννης Τζιάλλας
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: FORTUNATO – Σελίδα Facebook

Αφήστε μια απάντηση