Χρονολογία: 2023
Συνολική Διάρκεια: 1.38.00
Εταιρεία: Napalm Records
Μία από τις νέες κυκλοφορίες που περίμενα με περιέργεια (όπως και οι περισσότεροι φίλοι του συμφωνικού Metal) ήταν ο νέος-διπλός δίσκος των DELAIN με τίτλο «Dark Waters» (το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει ορχηστρικές εκτελέσεις των τραγουδιών). Τα προηγούμενα δύο χρόνια το συγκρότημα προχώρησε σε ριζικές αλλαγές. Με εξαίρεση τον εμπνευστή της μπάντας Martjin Westerholt, δεν παρέμεινε κανένα από τα τελευταία μέλη αφού αντικαταστάθηκαν όλοι με τους Sander Zoer (ντραμς), Ronald Landa (κιθάρες, φωνητικά), Ludovico Cioffi (μπάσο, δεύτερα φωνητικά) και Diana Leah (φωνητικά). Το γεγονός βέβαια ότι Zoer και Landa είχαν ξαναπεράσει από το συγκρότημα στα μέσα της δεκαετίας των ’00 έδειξε από νωρίς προς ποιά κατεύθυνση θα κινούταν μουσικά, κι αυτή δεν ήταν άλλη από την επιστροφή στις μουσικές τους ρίζες…
Και όντως κάτι τέτοιο διαπιστώνει ένας πιστός ακόλουθος του συγκροτήματος, μαζί με όλα τα καλά και άσχημα που συνοδεύουν μια τέτοια απόφαση. Στα «καλά» είναι η διατήρηση του συμφωνικού χαρακτήρα του συγκροτήματος, χωρίς όμως πολλά πολλά Progressive στοιχεία που είχαν τολμήσει να εντάξουν στο προτελευταίο τους (και πλέον αδιάφορο) άλμπουμ «Apocalypse & Chill». Επίσης, ως θετικό μπορεί να θεωρηθεί και το γεγονός ότι το «Dark Waters» ακούγεται όσο πιο «DELAIN» γίνεται. Φαντάζομαι ο στόχος ήταν να μείνουν ικανοποιημένοι οι πιστοί οπαδοί του συγκροτήματος αφού αυτό θα πρέπει να ήταν η πρώτη προτεραιότητα μετά την μυστηριώδη διάλυσή τους και κυρίως την αποχώρηση της Charlotte Wessels που δικαίως είχε αναχθεί στο πρόσωπο του συγκροτήματος με το ταλέντο και τον πληθωρικό της χαρακτήρα. Ευτυχώς, στο θέμα των φωνητικών ο Westerholt έκανε εξαιρετική επιλογή αφού η Leah είναι μια δεύτερη Wessels στα φωνητικά και αρκούντος ενεργή στα social media, ώστε να αρχίσει να πλασάρεται ως η νέα τραγουδίστρια του συγκροτήματος με έξυπνο και αποτελεσματικό τρόπο.
Από την άλλη βέβαια, το συγκρότημα δεν τολμάει, δεν προσθέτει παρά ελάχιστα νέα στοιχεία στον ήχο του ενώ δεν υπάρχουν πολλά τραγούδια να σου μείνουν στο μυαλό. Δεν λείπουν βέβαια οι πολύ καλές στιγμές όπως τα «Hideaway Paradise» και «The Quest And The Curse», το «Moth To A Flame» που είναι από τα χαρακτηριστικότερα κομμάτια του άλμπουμ ή το «Invictus» με τη συμμετοχή του θρυλικού Marko Hietala (ex-NIGHTWISH). Και μιας και η αναφορά σε συνεργασίες, ο Westerholt συγκέντρωσε μια μικρή all star ομάδα του συμφωνικού Metal αφού εκτός από τον Hietala συμμετέχουν επίσης οι Paolo Ribaldini (SKILTRONN, SERAPHIEL), Rob Van Der Loo (EPICA) και Ruud Jolie (WITHIN TEMPTATION).
Συνολικά θα έλεγα ότι το «Dark Waters» είναι ένας πολύ καλός δίσκος, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το ολικό λίφτινγκ αλλά και το γεγονός ότι μέχρι πριν λίγο καιρό κανείς δεν ήξερε αν θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι DELAIN ως συγκρότημα. Μπορεί ο τίτλος του άλμπουμ να παραπέμπει σε σκοτεινά και αχαρτογράφητα νερά αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι ένας αρκετά ασφαλής δίσκος, καλύτερος από τον προηγούμενο, ο οποίος καταφέρνει να αφήσει ικανοποιημένους τους οπαδούς τους και να προσφέρει μια ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή των DELAIN.
Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Κώστας Μπουντούκος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: DELAIN – Επίσημη Σελίδα