Χρονολογία: 2019
Συνολική Διάρκεια: 43:44
Εταιρεία: Harlequinflesh
Μέσα στο καταιγισμό των πολυάριθμων φετινών κυκλοφοριών σε μια από τις πιο παραγωγικές χρονιές της πρόσφατης προσωπικής μου μνήμης για το Black Metal, υπάρχουν αναπόφευκτα ποιοτικές κυκλοφορίες που δε λαμβάνουν τη δέουσα προβολή και εκτίμηση παραμένοντας «θαμμένες» στους υπονόμους του παγκόσμιου underground. Μια από αυτές προέρχεται από τους BLATTARIA (η επιστημονική ονομασία για τις κατσαρίδες ή αλλιώς Βλαττοειδή), μια μονομελής μαυρομεταλλική οντότητα από την Οκλαχόμα αποτελούμενη από τον Manuel Garcia, η οποία όπως μαρτυρά το όνομά της και η γενικότερη στιχουργική και αισθητική προσέγγιση διακατέχεται από μια εμμονική περιέργεια για το βλαττοειδές αυτό έντομο.
Ύστερα από το πολύ καλό demo cassette «Spectrophobia» του 2014 και την προσχώρησή του στους κύκλους της Fallen Empire Records ο Αμερικανός παρουσίασε το 2017 στο ομώνυμο ντεμπούτο του, ένα φρενετικό δείγμα χαοτικού Black Metal εντυπωσιάζοντας με την κλειστοφοβική αύρα και τον βουρκώδη ήχο του. Η διάλυση της Fallen Empire και η μετέπειτα μορφοποίηση της σε Mystiskaos βρήκε τους BLATTARIA χωρίς δισκογραφική στέγη αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Manuel Garcia να κυκλοφορήσει στις 18 Οκτωβρίου (όπως και τις δυο προηγούμενες φορές) το δεύτερο ολοκληρωμένο του άλμπουμ «Life is a Disease». Σαφώς ανώτερο από τον προκάτοχό του σε συνθετική πληρότητα με τον Garcia να επιδίδεται σε ένα κρεσέντο δυσαρμονιών και ατονικότητας παραπέμποντας στο ψυχεδελικό χάος των ARIZMENDA (ένα από τα κορυφαία σχήματα της ποιοτικότατης κολλεκτίβας Black Twilight Circle) αλλά εμπλουτίζοντάς το με μια ξεχωριστή avant garde χροιά, απόρροια της τεχνικότατης και καθόλα ψυχωμένης απόδοσής του σε όλα τα όργανα και κυρίως στα ντραμς τα οποία αποτελούν και τον ευρύτερο συνεκτικό ιστό όλου του δίσκου. Αξιοσημείωτη και η πολύ καλή παραγωγή (mixing και mastering), την οποία επιμελήθηκε ο Jacob Buczarski των MARE COGNITUM, με ευκρίνεια στις τεχνικές λεπτομέρειες χωρίς να αδικείται η πυκνότητα του συνολικού υλικού.
Το «Disgusting Planet» ξεκινά με έναν βδελυρό αντιπροσωπευτικό ήχο, αποτελώντας το έναυσμα για στοιχειωμένα σιδηροδρομικά riffs, τα οποία συμπλέκονται αδιάκοπα μεταξύ τους δημιουργώντας μια λαβυρινθώδη αποπνικτική ατμόσφαιρα, ενώ το ευδιάκριτο μπάσο «ηλεκτρίζει» την μανιακή απόδοση στα ντραμς, διευκολύνοντας την συνεχή εναλλαγή διαθέσεων και ταχυτήτων. Ξεχωριστό βάθος στο συνολικό αποτέλεσμα προσδίδει η πολυδιάστατη φωνητική προσέγγιση του Garcia, εκτεινόμενη από μουγκρητά και κραυγές σε ουρλιαχτά, τελετουργικές ψαλμωδίες ή ακόμα και σε κάποια φωνητικά με ιδιαίτερη «φωναχτή» χροιά, χρωματίζοντας με ποικίλους τρόπους την οργή, την απόγνωση και την αποστροφή του για τις σύγχρονες κοινωνικές δομές. Το ανατριχιαστικό vibe του δίλεπτου «Downwards» μεταδίδεται στο πιο περίεργο και εφιαλτικό δεύτερο μισό, όπου με τα «Visions of Μy Corpse» και «Swarm» ήρθα αντιμέτωπος με μερικά από τα πιο καθηλωτικά είκοσι πέντε λεπτά του προηγούμενου έτους, μια πραγματική ηχητική καταιγίδα στο πιο εμπνευσμένο και πυκνό (σε όλα τα επίπεδα) σημείο του δίσκου με τα φωνητικά με τις διάφορες χροιές τους να ενισχύουν τη συναισθηματική ένταση.
Ένα απαιτητικό, ασφυκτικό, αποσταθεροποιητικό άκουσμα σπάνιας εκτελεστικής δεινότητας από ένα άτομο που απευθύνεται σε αυτούς που γοητεύονται από τους ARIZMENDA, μια πιο σκληρή εκδοχή των SKAPHE’ ή μια πιο ουσιαστική εκδοχή των KRALLICE…για τους λιγότερο μυημένους, οι BLATTARIA απλά προσμένουν να εισέλθετε στην τρομοδίνη τους…
Βαθμολογία: 8/10
Συντάκτης: Γιώργος Κολυβάνος
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: BLATTARIA – Σελίδα Bandcamp
