Annihilator – Ballistic, Sadistic

You are currently viewing Annihilator – Ballistic, Sadistic

Χρονολογία: 2020
Συνολική Διάρκεια: 45:28
Εταιρεία: Silver Lining Music

   Δέκατη έβδομη προσπάθεια για τον Καναδό Jeff Waters και τους ANNIHILATOR, τριάντα (!) χρόνια από το «Alice In Hell» που τους εδραίωσε στο Thrash Metal, και με πολλές αλλαγές στο lineup μετά από τόσα χρόνια. Μια μπάντα που πάντως δεν είναι γνωστή για τη σταθερότητά της στην ποιότητα των δίσκων που παρουσιάζει.

   Το «Ballistic, Sadistic» θυμίζει πρώιμους ANNIHILATOR, είναι μια είδους επιστροφή σε εκείνα τα «ένδοξα» χρόνια, ταυτόχρονα όμως είναι το πιο πολυποίκιλο album τους εδώ και πολύ καιρό. Οι ταχύτητες είναι κυρίως mid tempo, αλλά και γρήγορες σε πολλά σημεία, ενώ τα riffs είναι κοφτερά σαν ξυράφι όπως πάντα. Η φωνή του Jeff, αν και ποτέ δεν ήταν η καλύτερη στο είδος (μάλλον απείχε πολύ από αυτό), είναι καλύτερη από ποτέ, καθώς παρουσιάζει σημαντική βελτίωση και όποιος τον ακούσει θα είναι σίγουρος ότι έριξε αρκετή δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Τα χαρακτηριστικά επιθετικά solos είναι εδώ, με αρκετή μελωδία και περισσότερη ποιότητα απ’ ότι παλαιότερα σε πολλές φάσεις, ενώ ούτε το κλασικό shredding του Jeff δε θα μπορούσε να λείπει.. Το album επίσης, είναι αρκετά πολυποίκιλο με την έννοια ότι έχει διαφόρων ειδών κομμάτια μέσα και είμαστε σίγουροι ότι ΚΑΝΕΙΣ δε θα βρει έστω κάποια (τουλάχιστον) που να μην του αρέσουν.

  Το «Ballistic, Sadistic» παρουσιάζει ένα ομώνυμο πολυποίκιλο, ρυθμικό τραγούδι με πολλά διαφορετικά solos, έχει fast και mid-tempo ρυθμούς, είναι groovy και έχει πολλές εναλλαγές. Το «The Attitude» είναι αργό μόνο στην αρχή, με πολύ γρήγορη συνέχεια και τεχνικά μέρη, η μεγάλη έκπληξη όμως έρχεται στο «Psycho Ward», το οποίο λογικό είναι να αποτελέσει ίσως και το αγαπημένο τραγούδι πολλών ακροατών. Mid-tempo κομμάτι, φόρος τιμής στο ‘80s hair/heavy metal, με sleaze riffs, αρκετά μελωδικό chorus, με λιγότερο έντονα τα Thrash στοιχεία. Σειρά έχει το «I am warfare» και εδώ έχουμε ένα καθαρό Thrash/Death Metal κομμάτι και από εκεί και πέρα συναντάμε έναν συνδυασμό Thrash και Heavy Metal επίθεσης (μέχρι και κάποια prog στοιχεία συναντάμε στο «Dressed Up For Evil») με μελωδία, διαφορετικές ταχύτητες και καταστάσεις. Ίσως θα μπορούσαμε να έχουμε την ίδια ποιότητα στο δεύτερο μισό του δίσκου, όπως και στο πρώτο μισό, αλλά αυτό ίσως είναι μια λεπτομέρεια, μιας και δε μιλάμε για μεγάλη διαφορά.

   Πρόκειται για το καλύτερο album των Annihilator με τον Jeff Waters στα φωνητικά (μιλώντας για την τελευταία δεκαετία) και ένα από τα καλύτερα Thrash Metal albums του 2020 μέχρι τώρα. Το σύγχρονο Thrash/Heavy metal, όπως πρέπει να είναι!

Βαθμολογία: 7/10
Συντάκτης: Γιώργος Κουρού
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: ANNIHILATOR – Επίσημη Σελίδα

This Post Has 3 Comments

  1. Jim

    Δεν ξερω αλλα μου αρεσε πολυ…γρηγορος ρυθμος και ριφαρες απτην αρχη ως το τελος…παιχταρας jeff…8/10

  2. Paulos Clansman

    Ένα καλό annihilator άλμπουμ,θα συμφωνήσω στα φωνητικά πολύ καλά σε σχέση με προηγούμενα χρόνια αρκετά καλή παραγωγή…
    Ίσως μας ετοιμάζει καμία δυνατή έκπληξη για τα επόμενα χρόνια ο jeff ….

Αφήστε μια απάντηση