Χρονολογία: 2002
Συνολική Διάρκεια: 47:50
Εταιρεία: Metal Blade
Ακόμα και ο πιο φανατικός οπαδός των AMON AMARTH δεν θα μπορούσε να φανταστεί πια τόσο θριαμβευτική επιστροφή των «Βάρβαρων Βασιλιάδων»… Μετά από δύο χλιαρές και μέτριες κυκλοφορίες και, καθώς γιορτάζουν τα 10 χρόνια παρουσίας τους, οι Βίκινγκ πολεμιστές διάλεξαν να δημιουργήσουν μία μουσική οντότητα που θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με το κολοσσιαίο παρθενικό τους άλμπουμ!
Βασίζοντας την στιχουργική θεματολογία του δίσκου στο τέλος του κόσμου κατά τη βόρεια μυθολογία, οι μουσικές κατευθύνσεις του νέου άλμπουμ «Versus The World» δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές από ένα είδος επικού-βαρβαρικού Death Metal, γεμάτο ανεξίτηλες μελωδίες και αρμονίες. Διατηρώντας το διαχρονικό τους σήμα κατατεθέν που είναι η «βαρβαρότητα», οι Σουηδοί δημιούργησαν εννιά επικά τραγούδια, κυρίως μέσης ταχύτητας, ξεφεύγοντας από τα κλισέ των τελευταίων δύο άλμπουμ. Χαμηλά Death Metal φωνητικά, «βαριές» μελωδικές κιθάρες, υπερηχητικές δίκασες (αλλά με μέσης ταχύτητας ρυθμούς), όλα πολύ καλά δεμένα…
Είναι προφανές οτι η συγκεκριμένη παραγωγή δεν έγινε από τον Peter Tagtgren (εξαιτίας έλλειψης ελεύθερου χρόνου του παλαβιάρη Σουηδού) αλλά, ευτυχώς για τους AMON AMARTH, την παραγωγή του εν λόγω δίσκου επιμελήθηκε ο Berno (παραγωγός των HAUNTER, VOMITORY, THE CROWN) στα Berno Studios (Μάλμο-Νότια Σουηδία) και κατάφερε να πετύχει τον πιο ταιριαστό ήχο για τους AMARTH εως τώρα! Η ογκώδης και καθάρια παραγωγή δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης!
Εν κατακλείδι, εδώ έχουμε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του είδους συνεπώς τα λόγια είναι περιττά…Τρέξτε να αγοράσετε την ειδική έκδοση «Viking» με έξτρα CD γεμάτο από εορταστικό υλικό!!! Ακόμα εδώ είστε;;;
Βαθμολογία: 9/10
Συντάκτης: Αλέξανδρος Σουλτάτος
Μετάφραση/Απόδοση στα Ελληνικά: Θεόδωρος Απέργης
Διαδικτυακός Σύνδεσμος: AMON AMARTH – Επίσημη Σελίδα
Τι εννοεί ο ποιητής με το “χλιαρές και μέτριες κυκλοφορίες”;;;;; Τα 4 πρώτα, με καλύτερο φυσικά το πρώτο τους, που είναι το κορυφαίο όχι μόνο των 4 αυτών, αλλά όλης της δισκογραφίας τους, μόνο χλιαρά δεν τα λες. Αν βέβαια το λες σαρκαστικά, τότε έπεσα στην παγίδα. Όπως και να έχει, αλμπουμάρα… Ότι και να πούμε θα είναι λίγο.
Νίκο χαίρε κι απο δω! Το 2002 που γράφτηκε η κριτική, οι κυκλοφορίες των AA που είχαμε ακουσει έως τότε ήταν το φοβερό EP “Sorrow Throughout the Nine Worlds” (που θέριζε πραγματικά!), η ΚΟΡΥΦΗ τους “Once Sent from the Golden Hall” και τα “The Avenger” και “Τhe Crusher”. Επειδή τυχαίνει να τους παρακολουθώ απο την αρχή και να γουστάρω φουλ την μουσική των AA, τα “The Avenger” και “Τhe Crusher” συνθετικά δεν είχαν να πουν κάτι ιδιαίτερο συγκριτκά με τις δυο πρώτες κυκλοφορίες όπως επίσης συγκριτκά με το “Versus the World”. Απλά τα πράγματα. Τουλάχιστον στο δικό μου αυτί. Μαζί με το “Surtur Rising” είναι μάλλον τα πιο αδύναμα σημεία στην δισκογραφία των Σουηδών, ασχέτως αν περιέχουν κάποια “διαμαντάκια” σε αυτά!
Διάλεξες δισκαρα για ανάλυση στα τρία αγαπημένα .
Οφείλω να πω πως σε κάθε δίσκο έχω βρει τρία τέσσερα κομμάτια για ακρόαση κ η συνολική προσφορά αξιοπρόσεκτη.